Na prostoru Srebrenice, Bratunca i Skelana, tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata, više hiljada Srba je ubijeno ili proterano. Sela su opljačkana i spaljena.
Danas, sliku tih uništenih sela, tri decenije kasnije, menja manastir Karno sa hramom posvećenim Pokrovu Presvete Bogorodice.
Naoružan verom, 2011. godine, sadašnji iguman manastira Karno, u istoimenom selu južno od Srebrenice, arhimandrit Luka Babić, ušao je u bitku sa ruševinama i zaboravom, i ta borba neprekidno traje, za svaku ikonu i fresku, za svaku dušu, a njih je iz dana u dan sve više.
Kod oca Luke saborovanje Srba sa obe obale Drine najlepša je slika koja se može videte u prazničnim danima, kada se manastirska porta ispuni dečijom grajom koja odjekuje brdima, do svakog praga ugašenog srpskog ognjišta.
Gledajući prilike u kojima se podiže manastir Karno nemoguće je ne čuti Njegosa:
Gle divnoga sada vidjenija!
Sunce pravde i zemlju ogrija,
hram se mračni zasja zatočnikah,
robovima olakšaše lanci:
sin dostojni oca prevječnoga obuka se u čelovječestvo,
naoružan oružijem pravde i str’jelama svetog prosvještenja,
popirući zlobu i tirjanstvo, dobrodjetelj u hram osveštava. (Petar II Petrović Njegoš – Luča Mikrokozma)
Ako bi sledili korake Ive Andrića, o manastiru Karno i igumanu Luki mogli bi napisati u najmanju ruku pripovetku, ali samo jedna reč dovoljna je da opiše suštinu – Sloboda.
Autori: Tatjana Jovičić
Mladen Knežević
