Vladimir Mitrić, dugogodišnji stalni dopisnik „Večernjih novosti“ iz Loznice, Šapca, Republike Srpske i BiH, koji je, na Vidovdan 2018 godine, na svečanoj sednici u Loznici, proglašen za počasnog člana Srpske kraljevske akdemije naučnika i umetnika, na Vidovdan ove godine, u utorak, u zdanju Univerziteta Ujedinjenih nacija, biće proglašen za dopisnog člana SKANU, rekao nam je akadmik dr Dragan Damjanović, predsednik SKANU.
Mitrić je, i po zanimanju i po obrazovanju, novinar. Novinarstvom se bavi pune četiri decenije, od čega više od 35 godina profesionalno. SKANU nastavlja tradiciju institucije čiji je prvi predsednik bio Josif Pančić, a među predsednicima i znameniti naš i svetski naučnik dr Jovan Cvijić, a koja, danas, ima u svojim redovima, pored ostalih više od 100 doktora nauka i univerzitetskih profesora iz zemlje i inostranstva.
Mitrić je dobitnik mnoštva priznanja SKANU, kao čovek koji je, u dva navrata, sjajno, kao predsednik Organizacionog odbora, organizovao našu najveću naučnu, kulturnu, umetničku i duhovnu manifestaciju „Vidovdanska loza“kaže akademik Damjanović.
„Jako je zaslužan što je postvaljen spomenik Darji Aleksandrovnoj, Ruskinji, na Gučevu, koja je dala život zbvrinjavajući i sokoleći srpske junake na početku „bitke među oblacima“ u oktobru 1914. godine“, objašnjava akademik.
Otkrio je besedu koja je bila na sahrani Vuka Karadžića, prvi je objavio tekstove Isidore Sekulić o vladiki Nikolaju u novinama, pred objavljivanje njenih sabranih dela koja je priredio protođakon dr Ljubomir Ranković u tadašnjem „Glasu Crkve“.
Na njegovu i inicijativu njegovih prijatelja iz SKANU i Eparhije šabačke, od zaborava je otrgnut čuveni episkop SPC Valerijan Stefanović Lešničanin, Jadranin, koji je bio prvi episkop šumadijski i vladika koji je, svim srcem i snagom svojom, zbrinjavao srpske izbjeglice u prestonom Beogradu u vreme Drugog svjetskog rata.
Vladimir Mitrić je, kaže Damjanović, izuzetno zaslužan za obnovu Vukove spomen kuće, kojoj je pretilo obrušavanje o čemu svedoče i strane u knjizi“Svi Vukovi sabori“ u izdanju CK „Vuk Karadžić“, ali i za reafirmaciju te najveće kulturne svetkovine kod Srba, koja je bila svedena na lokalni nivo.
Dobitnik je Povelje i Plakete grada Loznica.
Nosilac je Oredena svetog vladike Nikolaja Velimirovića, dve gramate SPC, godine 2002. proglašen je za novinara godine „Večernjih novosti“, četiri godine kasnije dobija priznanje za najveću novinarsku hrabrost u Srbiji i CG „Milan Pantić“, koji dodeljuje Kompanija Novosti, UNS, NUS i JP „Put“ u Pantićevoj rodnoj Jagodini. Godine 2019. Mitrić dobija najviše moguće priznanje „Večernjih novosti“ -nagradu za životno djelo „Slobodan Glumac“, kao najmlađi njen dobitnik od kada se dodeljuje. Ovenčan je i poveljom „Olimpijade humanosti“ Dečije ambasade „Međaši“, čiji je potpredsednik Kolegijuma za Srbiju već godinama.
Mitrićeva i ideja njegovih prijatelja iz Eparhije šabačke i SKANU bila je i da se postavi spomen obilježje na kuću u Šapcu u kojoj je živjela naša čuvena spisateljica i prva žena akademik SKANU kod nas Isidora Sekulić – ističe akademik Damjanović.
Vladimir je bio član Orgnaizacionog odbora za obeležavanje 700 godina Manastira Tronoša i inicijator, iz reda vernika, za kanonizaciju tronoškog arhimandrita Stefana Jovanovića, što je prihvatio Sveti arhijerejski sabor SPC i upisao ga u knjige svetih.
Bio je i deo Odbora za izgradnju Spomen hrama na Mačkovom kamenu u znak sećanja na junake te i bitke na Drini, povodom veka od završetka Prvog svetskog rata kao i za uređenje porte Saborne crkve svetih apostola Petra i Pavla u Šapcu.
Za izgradnju crkve na čuvenom polju Tičaru kod Loznice proglašen je za dobrotvora.
Učesnik je velikog broja humanitarnih akcija, vrijedan, hrabar, odvažan, obrazovan, pravdoljuv, iskreni čovjekoljubac, vrstan kao prijatelj, komšija sugrađanin, sunarodnik i poznanik. Mitrić je dobitnik nagrade „Miša Anastasijević“, koju dodijeljuju univerziteti u Novom Sadu, Beogradu, Istočnom Sarajevu i Banjaluci sa privrednim komorama Srbije i Republike Srpske i novosadske „Media invent“.
Već godinama, posle dobijanja tog priznanja, često je u žiriju za dodjeljivanje tog prestižnog priznanja. Jedan je od ključnih autora djela „Heroji i neimari“, čiji je pokrovitelj Vlada Srbije, objavljenog na 950 stranica, koja svjedoče o 400 dobitnika tog priznanja na obje obale Drine i Save.
